اسفید باجه

لغت نامه دهخدا

( اسفیدباجة ) اسفیدباجة. [ اِ ج َ ] ( معرب ، اِ مرکب ) شوربای گوشت بود که در آن از توابل و ابازیر نکنند یعنی نه تندی وتیزی و نه ترشی در آن ریزند و بیشتر از گوشت و پیازو نخود باشد. رجوع به اسفیدباج و اسفیدباجات شود.

فرهنگ فارسی

شوربای گوشت بود که در آن از توابل و ابازیر نکنند

پیشنهاد کاربران

بپرس