اسفهرود

لغت نامه دهخدا

اسفهرود. [ اِ ف َ ] ( اِ ) سنگخواره. قطا. اسفرود. هوذه : مَفْحَص ؛ آشیان اسفهرود. ( السامی فی الاسامی ).

اسفهرود. [ اِ ف َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان شهاباد بخش حومه شهرستان بیرجند واقع در 18000 گزی جنوب خاوری بیرجند. کوهستانی.معتدل. سکنه 534 تن. آب از قنات. محصولات غلات ، میوه ،پیله ابریشم ، بادام. شغل اهالی زراعت ، مالداری ، کرباس بافی. راه مالرو است. کلدنه گلیان و چشمه عباس کاظم جزء همین ده است. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) سنگ خوارک
دهی در شهرستان بیرجند

دانشنامه عمومی

روستایِ اِسفَهرود، روستایی است در دهستان باقران از توابع بخش مرکزی شهرستان بیرجند، واقع در استان خراسان جنوبی که بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ مرکز آمار ایران، جمعیت آن بالغ بر ۱۹۲ نفر ( ۶۸ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس اسفهرودعکس اسفهرود
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

اسفه در اصل به زمینی گفته می شود که خاصیت رویش علف ندارد ولی قدرت نگهداری آب را در خود دارد وچون این رود خانه از چنین زمینی سرچشمه می گیرد به ان اسفهرود می گویند

بپرس