اسفنج های دریایی یک فرمانرو عظیم از سلسله جانوران و فرمانرو بی مهرگان هستند. سه ویژگی مهم اسفنج ها اینست که وسیله حرکتی ندارند، ناجنبنده اند و شکل معینی ندارند. این موجودات قدیمی ترین و اولین جانوران منقرض نشده هستند. اسفنج های دریایی از نظر علمی شاخه ای از جانوران را تشکیل می دهند که اسفنج تباران ( Spongiaria ) یا روزنک تباران ( Porifera ) نامیده می شود. این شاخه، شاخه ای از جانوران آبزی غالباً دریازی پالیده خوار است که استخوان بندی آن ها از رشته های کلاژنی و سوزنه های ( spicules ) کلسیمی یا سیلیسی تشکیل شده است و یاخته های تخصصی آن ها به صورت بافت سازماندهی نشده است. [ ۱]
اسفنج ها، موجوداتی بی مهره هستند که در دریا زندگی می کنند. تا قرن گذشته بعضی از مردم اسفنج ها را به اشتباه جزو گیاهان می دانستند، امّا در اصل اسفنج غذاسازی نمی کند و بنابراین اسفنج ها در دستهٔ جانوران محسوب می شوند و چون غذاسازی ندارند مصرف کننده و هترو تروف شامل می شوند. این جانوران از هر لحاظ ساده هستند. اسفنج ها به طور کلّی توانایی حرکت ندارند امّا در نمونه های نادر در حال خزیدن دیده می شود. این جانوران نه اندامی برای بینایی دارند و نه اندامی برای شنوایی؛ امّا باز هم در نمونه های نادر توانایی عکس العمل در برابر نور و روشنایی را دارند.
اسفنج ها، پریاختگانی هستند که به حالت ثابت زیست نموده و دارای اسکلت داخلی کلسیتی یا سیلیسی می باشند. پدیده های جانشینی مانند سیلیسی شدن و کلسیتی شدن تا حدودی تشخیص انواع فسیل های آهکی اسفنج ها را از اسفنج های سیلیسی مشکل می نماید.
به طور کلی اسفنج ها در دریاها ( آب های شور ) یا ( آب های شیرین ) زندگی می کنند. اکثراً دریازی هستند و برخی در اب شیرین زندگی می کنند. در کف دریاهای کنونی توده های عظیمی از اسفنج ها پراکنده هستند. انواع مختلفی از اسفنج های آهکی در تمام مناطق کره زمین زندگی می کنند. اسفنج ها چون از جانوران ثابت هستند به اجسام سخت احتیاج دارند؛ بنابراین تجمع آن ها در حوضچه هایی که کف آن از قلوه سنگ، تخته سنگ، ریگ و شن و ماسه پوشیده شده باشد بیشتر است.
اسفنج ها در آب های نیم کرهٔ جنوبی گسترش بیشتری دارند؛ و در حقیقت در تمام آب های نیم کرهٔ جنوبی به عمق ۱۰۰ تا ۵۰۰ متری سکونت دارند و این موضوع به علت حرکت کوه های یخی است که به طور دائم به اقیانوس وارد می شوند و شرایط لازم را برای زیستن اسفنج ها فراهم می سازند. اسفنج های آهکی در اعماق کم و اسفنج های سیلیسی در اعماق زیاد زندگی می کنند. اسفنج های دارای سوزنه های ( اسپیکول های ) چهارمحوری و شاخی سیلیسی هم در اعماق کم و هم در اعماق زیاد زندگی می کنند. بررسی های کنونی نشان داده است که بعضی از اسفنج ها تا عمق ۶۰۰۰ متری دریا می توانند زندگی کنند. این قبیل اسفنج ها دارای تیغه های درازی نظیر خارداران هستند و شکل آن ها نیز کشیده می باشد. اصولاً در آب های سرد مثل قطب ها اسفنج ها پراکندگی بیشتری دارند. اسفنج های شاخی اصولاً در آب های استوایی تا عرض جغرافیایی ۴۵ درجه پراکندگی دارند. از اسفنج های شاخی و اسپونژینی اثری خارج از این حوزه نیست. در اسفنج های دیگر، هر قدر به طرف قطبین نزدیک شویم سوزنه ها درشت تر می شوند. شوری آب تأثیر زیادی در زندگی اسفنج ها دارد. اگر میزان شوری تغییر یابد، تعداد آن ها نیز کاسته خواهد شد. جریان آب نیز تأثیر زیادی در زندگی اسفنج ها دارد. تکثیر اسفنج ها در مناطقی که آب جریان دارد بیشتر است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاسفنج ها، موجوداتی بی مهره هستند که در دریا زندگی می کنند. تا قرن گذشته بعضی از مردم اسفنج ها را به اشتباه جزو گیاهان می دانستند، امّا در اصل اسفنج غذاسازی نمی کند و بنابراین اسفنج ها در دستهٔ جانوران محسوب می شوند و چون غذاسازی ندارند مصرف کننده و هترو تروف شامل می شوند. این جانوران از هر لحاظ ساده هستند. اسفنج ها به طور کلّی توانایی حرکت ندارند امّا در نمونه های نادر در حال خزیدن دیده می شود. این جانوران نه اندامی برای بینایی دارند و نه اندامی برای شنوایی؛ امّا باز هم در نمونه های نادر توانایی عکس العمل در برابر نور و روشنایی را دارند.
اسفنج ها، پریاختگانی هستند که به حالت ثابت زیست نموده و دارای اسکلت داخلی کلسیتی یا سیلیسی می باشند. پدیده های جانشینی مانند سیلیسی شدن و کلسیتی شدن تا حدودی تشخیص انواع فسیل های آهکی اسفنج ها را از اسفنج های سیلیسی مشکل می نماید.
به طور کلی اسفنج ها در دریاها ( آب های شور ) یا ( آب های شیرین ) زندگی می کنند. اکثراً دریازی هستند و برخی در اب شیرین زندگی می کنند. در کف دریاهای کنونی توده های عظیمی از اسفنج ها پراکنده هستند. انواع مختلفی از اسفنج های آهکی در تمام مناطق کره زمین زندگی می کنند. اسفنج ها چون از جانوران ثابت هستند به اجسام سخت احتیاج دارند؛ بنابراین تجمع آن ها در حوضچه هایی که کف آن از قلوه سنگ، تخته سنگ، ریگ و شن و ماسه پوشیده شده باشد بیشتر است.
اسفنج ها در آب های نیم کرهٔ جنوبی گسترش بیشتری دارند؛ و در حقیقت در تمام آب های نیم کرهٔ جنوبی به عمق ۱۰۰ تا ۵۰۰ متری سکونت دارند و این موضوع به علت حرکت کوه های یخی است که به طور دائم به اقیانوس وارد می شوند و شرایط لازم را برای زیستن اسفنج ها فراهم می سازند. اسفنج های آهکی در اعماق کم و اسفنج های سیلیسی در اعماق زیاد زندگی می کنند. اسفنج های دارای سوزنه های ( اسپیکول های ) چهارمحوری و شاخی سیلیسی هم در اعماق کم و هم در اعماق زیاد زندگی می کنند. بررسی های کنونی نشان داده است که بعضی از اسفنج ها تا عمق ۶۰۰۰ متری دریا می توانند زندگی کنند. این قبیل اسفنج ها دارای تیغه های درازی نظیر خارداران هستند و شکل آن ها نیز کشیده می باشد. اصولاً در آب های سرد مثل قطب ها اسفنج ها پراکندگی بیشتری دارند. اسفنج های شاخی اصولاً در آب های استوایی تا عرض جغرافیایی ۴۵ درجه پراکندگی دارند. از اسفنج های شاخی و اسپونژینی اثری خارج از این حوزه نیست. در اسفنج های دیگر، هر قدر به طرف قطبین نزدیک شویم سوزنه ها درشت تر می شوند. شوری آب تأثیر زیادی در زندگی اسفنج ها دارد. اگر میزان شوری تغییر یابد، تعداد آن ها نیز کاسته خواهد شد. جریان آب نیز تأثیر زیادی در زندگی اسفنج ها دارد. تکثیر اسفنج ها در مناطقی که آب جریان دارد بیشتر است.
wiki: اسفنج دریایی