اسفل سافلین

/~asfalossAfelin/

لغت نامه دهخدا

اسفل سافلین. [ اَ ف َ ل ِ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسفل السافلین. پیری. || تلف. || رایگان. ( منتهی الارب ). || ضلالت و گمراهی مر کافران را و بها فُسّرَ قوله تعالی : ثم رددناه اسفل سافلین. ( قرآن 5/95 ). ( منتهی الارب ). || کنایه از هفتمین طبقه ٔدوزخ که زیر همه طبقات دوزخ است. ( غیاث اللغات ).

فرهنگ فارسی

پیری

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] أَسْفَلُ سافِلین در لغت به «پست ترین مراتب» معنا شده است. در سوره تین از تعبیر «أسفل سافلین» استفاده شده: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْانسَانَ فىِ أَحْسَنِ تَقْوِیم ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ؛ ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم، سپس او را به پایین‏ ترین مرحله بازگرداندیم». پیرامون معنای این کلمه در آیه اختلافاتی وجود دارد:

پیشنهاد کاربران

دون ترین مقام و مرتبه
the lowest of the low
ب نام الله
اسفل سافلین: پست تر از پست، پایین ترین درجه ک پست تری بعد از آن نباشد.

بپرس