اسفست

لغت نامه دهخدا

اسفست. [ اِ ف َ ] ( معرب ، اِ ) معرب اسپست است و آن حندقوقای بری است. ( تحفه حکیم مؤمن ). معرب اسپست فارسی است و آن حندقوقی بری است. ( فهرست مخزن الادویه ). آسپست. اسپست. یونجه. رَطبة. فصفصة. فِصفِص. ( المعرب جوالیقی ص 240 ). قضب. رجوع به اسپست شود.

فرهنگ معین

(اِ فَ ) [ معر. ] ( اِ. ) یونجه ، اسپست .

فرهنگ عمید

=اسپرس

پیشنهاد کاربران

بپرس