اسفرنگی. [ اِ ف َ رَ ] ( اِخ ) مولانا سیف الدین الاعرج. از اهل اسفرنگ من توابع ماوراءالنهر. در خطه خوارزم نشو و نما کرد و در زمان ایل ارسلان خوارزمشاه از بخارا بخوارزم رفت و مداح سلطان محمدبن تکش که او را سنجر ثانی میخواندند بود و قصاید نیکو در مدح او نظم کرد و هشتادوپنج سال عمر یافت و در سنه 672 هَ.ق. در بخارا درگذشت. ده هزار بیت دیوانش دیده شده است. رجوع به سیف اسفرنگی شود.
