اسفراینی. [ اِ ف َ ی ِ ] ( اِخ ) ابراهیم بن محمدبن ابراهیم. رجوع به اسفرائینی... و روضات الجنات ص 46 شود.
اسفراینی. [ اِ ف َ ی ِ ] ( اِخ ) ابوالمظفر شهفوربن طاهر شافعی. متوفی بسال 471 هَ.ق. او راست : تفسیر.
اسفراینی. [ اِ ف َ ی ِ ] ( اِخ ) ( قاضی... ) بهاءالدین. کریمی سمرقندی شاعر را در حق وی مدحی است و قاضی چون حق او نشناخت کریمی این قطعه بدو فرستاد:
زهی چو آتش پنبه شده نشانه دیدار [ کذا ]
ترا تبش نه و انگشت نه مگر که فروغ
دروغ گوید هر کو ترا ثنا گوید
منت بگفتم و نشناختم دریغ دروغ.
( لباب الالباب ج 2 ص 368 ).