اسفدران

لغت نامه دهخدا

اسفدران. [ اِ ف َ ] ( اِخ ) دهی در پنج فرسنگی میانه مشرق و جنوب جشنیان. رجوع به نزهة القلوب ج 3 ص 122 ح 2 شود.

اسفدران. [ اِ ف َ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان رامجرد بخش اردکان شهرستان شیراز، واقع در 74 هزارگزی جنوب خاوری اردکان ، سه هزارگزی راه فرعی اردکان به بیضا. سکنه 19 تن. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ).

پیشنهاد کاربران