اسفجین
لغت نامه دهخدا
اسفجین. [ اِ ف َ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان زنجان ، 2000 گزی باختر زنجان ، 3000 گزی راه زنجان - تبریز. دامنه ، معتدل ، سکنه 528 تن. آب آن از چشمه ، قنات. محصولات آن غلات ، انگور، پنبه ، مختصر برنج. شغل اهالی زراعت ، مکاری و چوبداری. راه آن مالرو و در غیر بارندگی اتومبیل رو است. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ص 13 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید