اسف بار

اسف بار ( صفت ) : همراه با اندوه و افسوس ( فرهنگ بزرگ سخن )
اسف واژه ی عربی است و بار پارسی است؛ همتای پارسی این ترکیب عربی - پارسی، اینهاست:
موژبار mužbār، راخبار rāxbār، فرمبار farambār، اندوهبار ( دری ) .

اسفبار = اسفناک، اندوهبار

رقت آور ، رقت بار ، رقت انگیز

دردناک، ناخوشایند، با بار منفی

تاسف برانگیز، ناراحت کننده

تاسف بار ؛ وضعیتی که باید به حال آن تأسف خورد و اندوهگین شد؛ دردناک