اسطیر اطیقوس. [ اَ اَ ] ( معرب ، اِ مرکب ) بوبونیون. حالبی. قبسطالة. و ابوعلی در قانون آن را «اسطاروس اطیقوس » آورده و گوید: هو الدواء المعروف بالحالبی ، فیه ادنی تبرید و لیس فیه قبض. قوته قوة محللة مع تبرید الاورام و البثور. نافعمن اورام الحالب ضماداً و تعلیقاً. ( قانون ابوعلی کتاب مفردات ص 162 س 16 ). رجوع به اسطر اطیقوس شود.
