اسطوره شناسی مصری

اساطیر مصر مجموعه ای از افسانه های مصر باستان است که اعمال خدایان مصری را به عنوان وسیله ای برای درک جهان پیرامونشان توصیف می کند. باورهایی که این اسطوره ها بیان می کنند بخش مهمی از دین مصر باستان است. اسطوره ها اغلب در نوشته ها و هنر مصر، در داستان های کوتاه و در متون مذهبی مانند سرودها، متون آیینی، متون تشییع جنازه و تزئینات معابد یافت می شوند. این منابع به ندرت حاوی گزارش کاملی از یک اسطوره هستند و اغلب اطلاعات کمی را در اختیار قرار می دهند.
این اساطیر به صورت تندیس های بزرگ سنگی از جنس سنگ خارا و مرمر سیاه، تندیسه های براق مفرغی و زرین همچنین ایزدان و ایزدبانوانی ساخته شده از گل رس که به ترتیب سلسله مراتبی که معمولاً به حالت نشسته یا ایستاده دیده می شوند. [ ۱]
پیکره های مذکر یا مؤنث معمولاً پوزه حیوان مانند یا منقار دارند. [ ۱]
همه ایزدان معمولاً در حالتی تصویر شده اند که در حال پرستش شدن هدایایی را نیز دریافت می کنند یا حرکاتی دال بر حمایت از عبادت کنندگان انجام می دهند. [ ۱]
این طرح ها بر روی نقش برجسته های روی تابوت های سنگی یا کنده شده بر ستون های سنگی مقابر، آجرهای سنگی دیواره های پرستشگاه ها وجود دارند. [ ۱]
مصریان باستان به دلایل اقلیمی و طبیعی مردگان خود را برای دوری جستن از نابودی مومیایی می کردند. این اجساد در مراسمی آئینی و با استفاده از اساطیر مصری برای دنیای مردگان به آرامش می رسیدند.
کاهنان هلبوپولیس، بر این اعتقاد بودند که آتوم از آب های آشفته اقیانوس نون به وجود آمد. [ ۲] اتوم بعد از آن که خود خواست به وجود آید، دیگر خدایان را به وجود آورد. اتوم شو را با پرتاب تف و دختر خود تفنوت را با استفراغ آفرید. دین سان شو و تفنوت را با هم پیوند داد. [ ۳] در آغار اتوم یک چشم به نام اوجا داشت. این چشم نشان شهریاری او بود. [ ۴]
در منطقهٔ دلتای نیل او را در جایگاه ایزدبانوی خالق می شناسند او همچون اتنای یونانی صیاد و جنگاور بود و او از اقیانوس متولد شد و هنر بافندگی را مصریان تعلیم داد برخی اسطوره ها می گویند او مادر مار شیطانی آغازین به نام اپپ بود مرکز اصلی پرستش نیث در شهر مصب گونهٔ سائیس بوده.