( اسطمة ) اسطمة. [ اُ طُم ْ م َ ] ( ع اِ ) اصطمة. میان چیزی : اسطمةالقوم ؛ میانه قوم ، و اشرف و بهتر ایشان. || فراهم آمدنگاه مردمان و معتمدعلیه ایشان. ( منتهی الارب ). || میانه دریا. اسطم.
