اسطفین

لغت نامه دهخدا

اسطفین. [ اِ طَ/ اُ طَ ] ( معرب ، اِ ) بلغت یونانی زردک را گویند که گزر باشد، بهترین آن زرد و شیرین است و قوت باه دهد و پشت و کمر را قایم کند. ( برهان ). بلغت یونانی زردک را گویند که گزر باشد. ( الفاظ الادویة ) ( مؤید الفضلاء ). اسطفین ، اصطفین است ، اسطون نیز گویند و آن جزر است. ( اختیارات بدیعی ). رجوع به اسطفلین و اسطافالس و اسطون شود.

پیشنهاد کاربران