اسطبل

/~establ/

برابر پارسی: ستورگاه، باره بند

لغت نامه دهخدا

اسطبل. [ اِ طَ ] ( اِ ) کستوان. رجوع به اصطبل شود.

فرهنگ فارسی

(ماخوذازیونانیطویله، جای بستن چهارپایان، جای آرامش ستوران، بعربی نیزاسطبل یااصطبل میگویند
( اسم ) جایگاه ستوران جای آرامش چارپایان طویله .

فرهنگ عمید

جای سرپوشیده برای نگه داری چهارپایان، به ویژه اسب، طویله.

پیشنهاد کاربران

از لاتینی Stabulum
برابرهای پارسی :
آگُنده - ستورگاه - اَسپستان ( پهلوی )
اسطبل/اصطبل:
اصل این کلمه لاتینی است و املای آن به دو صورت اسطبل و اصطبل در متون فارسی و عربی به کار رفته و هر دو صحیح است.
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۲۵. )

بپرس