اسطان

لغت نامه دهخدا

اسطان. [ اَ ] ( ع اِ ) آوند رویین. ( منتهی الارب ).

اسطان. [ اُ ] ( اِخ ) قلعه ای است مشهور از نواحی خلاط به ارمینیه. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران