اسطاروس اطیقوس

لغت نامه دهخدا

اسطاروس اطیقوس. [ اَ اَ ] ( معرب ، اِ مرکب ) ( قانون ابن سینا ) اسطیر اطیقوس. خرم. اسطر اطیقوس. حالبی. بوبونیون. قبسطالة. رجوع به اسطیر اطیقوس شود.

پیشنهاد کاربران