اسرائیل گوتمان ( ( به عبری: ישראל גוטמן ) ؛ ۲۰ مهٔ ۱۹۲۳ – ۱ اکتبر ۲۰۱۳ ) تاریخ نگاری اهل اسرائیل از تبار یهودی - لهستانی و از جمله بازماندگان هولوکاست بود.
اسرائیل ( ییسرائیل ) گوتمان در ورشو، جمهوری دوم لهستان زاده شد. وی پس از شرکت و زخمی شدن در خیزش گتو ورشو، به اردوگاه های کار اجباری مایدانک، آشویتس و ماوتهاوزن تبعید شد. پدر و مادر و خواهر و برادرش همگی در گتو ورشو درگذشتند. در ژانویه ۱۹۴۵، او از راهپیمایی مرگ از آشویتس به ماوتهاوزن زنده ماند، و در آنجا توسط نیروهای ایالات متحده آزاد شد. بلافاصله پس از جنگ، وی به تیپ یهودی در ایتالیا پیوست. در سال ۱۹۴۶، وی به فلسطین تحت قیمومت بریتانیا مهاجرت کرد و به کیبوتص لهاووت هاباشان پیوست و در آنجا دارای خانواده شد. وی به مدت ۲۵ سال عضو کیبوتس بود. در سال ۱۹۶۱، وی در دادگاه آدولف آیشمن شهادت داد.
... [مشاهده متن کامل]
گوتمان استاد تاریخ در دانشگاه عبری اورشلیم و نایب رئیس شورای بین المللی آشویتس در بنیاد آشویتس - بیرکناو بود. وی از جمله سردبیران دائرةالمعارف هولوکاست، و برنده جایزه ییتزهاک ساده برای مطالعات نظامی بود. وی در ید وشم، ریاست انستیتوی بین المللی پژوهش های هولوکاست ( ۱۹۹۳–۱۹۹۶ ) را بر عهده داشت، به عنوان تاریخ نگار ارشد ( ۲۰۰۰–۱۹۹۶ ) خدمت کرد و مشاور دانشگاهی ( از ۲۰۰۰ به بعد ) بود. وی همچنین مشاور دولت لهستان در امور یهودیان، یهودیت و بزرگداشت هولوکاست بود.
وی در سن ۹۰ سالگی در اورشلیم، اسرائیل درگذشت.

اسرائیل ( ییسرائیل ) گوتمان در ورشو، جمهوری دوم لهستان زاده شد. وی پس از شرکت و زخمی شدن در خیزش گتو ورشو، به اردوگاه های کار اجباری مایدانک، آشویتس و ماوتهاوزن تبعید شد. پدر و مادر و خواهر و برادرش همگی در گتو ورشو درگذشتند. در ژانویه ۱۹۴۵، او از راهپیمایی مرگ از آشویتس به ماوتهاوزن زنده ماند، و در آنجا توسط نیروهای ایالات متحده آزاد شد. بلافاصله پس از جنگ، وی به تیپ یهودی در ایتالیا پیوست. در سال ۱۹۴۶، وی به فلسطین تحت قیمومت بریتانیا مهاجرت کرد و به کیبوتص لهاووت هاباشان پیوست و در آنجا دارای خانواده شد. وی به مدت ۲۵ سال عضو کیبوتس بود. در سال ۱۹۶۱، وی در دادگاه آدولف آیشمن شهادت داد.
... [مشاهده متن کامل]
گوتمان استاد تاریخ در دانشگاه عبری اورشلیم و نایب رئیس شورای بین المللی آشویتس در بنیاد آشویتس - بیرکناو بود. وی از جمله سردبیران دائرةالمعارف هولوکاست، و برنده جایزه ییتزهاک ساده برای مطالعات نظامی بود. وی در ید وشم، ریاست انستیتوی بین المللی پژوهش های هولوکاست ( ۱۹۹۳–۱۹۹۶ ) را بر عهده داشت، به عنوان تاریخ نگار ارشد ( ۲۰۰۰–۱۹۹۶ ) خدمت کرد و مشاور دانشگاهی ( از ۲۰۰۰ به بعد ) بود. وی همچنین مشاور دولت لهستان در امور یهودیان، یهودیت و بزرگداشت هولوکاست بود.
وی در سن ۹۰ سالگی در اورشلیم، اسرائیل درگذشت.
