اسرائیل شاهاک ( عبری: ישראל שחק ) ( ۱۹۳۳–۲۰۰۱ ) پروفسور لهستانی الاصل بود که به تدریس شیمی در دانشگاه عبری اورشلیم اشتغال داشت. او به عنوان یک متفکر لیبرال و طرفدار حقوق بشر شناخته می شد. بین سال های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ او رئیس لیگ اسرائیلی حقوق بشر و از منتقدان جدی دولت اسرائیل بود. نوشته های او در مورد یهودیت بحث برانگیز است.
... [مشاهده متن کامل]
شاهاک در ورشو، لهستان به دنیا آمد. او کوچکترین فرزند یک خانواده مذهبی، صهیونیست یهودی اشکنازی بود. در زمان اشغال لهستان توسط آلمانی ها خانواده او به گتوی ورشو منتقل شدن. برادر او فرار کرد و به نیروی هوایی پیوست. مادر او به یک خانواده فقیر کاتولیک پول داد تا او را مخفی کنند. در سال ۱۹۴۳ او و خانواده اش به «کمپ پانیوتاوا» منتقل شدند و در آنجا پدر او از دنیا رفت. اسرائیل و مادرش از آنجا فرار کرده و به ورشو بازگشتند و لیکن یک سال بعد دستگیر شده و به «کمپ برگن - بلسن» فرستاده شدند. بعد از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ آن ها به فلسطین تحت قیومیت بریتانیا مهاجرت کردند. از ۱۲ سالگی شاهاک برای مادرش که بیمار بود مخارج زندگی تأمین می کرد. بعد از یک دوره آموزشی مذهبی در کفار حسیدیم او به همراه مادرش به تل آویو رفت. بعد از اتمام دبیرستان او در نیروی دفاعی اسرائیل ( IDF ) خدمت کرد. بعد از آن او به دانشگاه عبری رفت و در رشته شیمی دکترا گرفت. او مشاور ارنست دیوید برگمان، رئیس انرژی اتمی اسرائیل شد. در سال ۱۹۶۱ شاهاک اسرائیل را به مقصد آمریکا ترک کرد تا یک دوره فوق دکترا را در دانشگاه استنفورد بگذراند. او دو سال بعد به اسرائیل بازگشت و یکی از اساتید محبوب دانشگاه عبری اورشلیم بود. او مقالات زیادی چاپ کرد که بیشتر این مقالات بر روی کامپوندهای اورگانیک فلورین بود و در تحقیق سرطان اهمیت داشت. او تا زمان بازنشستگی در دانشگاه عبری اورشلیم ماند تا اینکه در سال ۱۹۹۰ به خاطر دیابت و علاقه به انجام کارهای دیگر بازنشسته شد. در سال های بعد او در محله رهاویای اورشلیم زندگی می کرد. او در اورشلیم در ۶۸ سالگی به دلیل مشکلات ناشی از دیابت درگذشت.
شاهاک اولین بار پس از سخنان داوید بن گوریون نسبت به جهتگیری های اسرائیل نگران شد وقتی داوید بن گوریون گفت که در جنگ سوئز در سال ۱۹۵۶ اسرائیل برای پادشاهی داوود و سلیمان جنگ می کرد. او فعالیت های سیاسی علیه یهودیت کلاسیک آغاز کرد. او نامه ای به روزنامه هارتز نوشت که در آن گفت که دیده است که یک مرد ارتدوکس در روز شبات تلفن خود را به یک غیریهودی که در خیابان از حال رفته بود نداد و این باعث بحث او دربارهٔ دیدگاه یهودیت ارتدوکس نسبت به غیریهودیان شد. بعد از جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ شاهاک لیگ اسرائیلی برای حقوق بشر را تشکیل داد. این سازمان از یهودیان و عرب هایی تشکیل شده بود که نسبت به سیاست های اسرائیل ضد فلسطینیان معترض بودند. او به همراه یکی دیگر از اساتید در سال ۱۹۶۹ نسبت به تبعیض دانشگاه علیه فلسطینیان تظاهرات کرد. شاهاک بعدها به ترجمه اخباری که به نظر او غیراخلاقی بود از عبری به انگلیسی دست زد و این اخبار را سعی می کرد به اطلاع آمریکائیان برساند. او این ترجمه ها را به روزنامه ها، دانشگاه ها و فعالان حقوق بشر می فرستاد. این مقالات به دلیل تیترهایی نظیر «شکنجه در اسرائیل» یا «مجازات جمعی در کرانه باختری» بحث برانگیز بودند. او به یکی از چهره های معروف بین المللی در این زمینه تبدیل شد و با افرادی دیگر نظیر نوام چامسکی، ژان پل سارتر، گور ویدال، کریستوفر هیچنز و ادوارد سعید در ارتباط بود.
... [مشاهده متن کامل]
شاهاک در ورشو، لهستان به دنیا آمد. او کوچکترین فرزند یک خانواده مذهبی، صهیونیست یهودی اشکنازی بود. در زمان اشغال لهستان توسط آلمانی ها خانواده او به گتوی ورشو منتقل شدن. برادر او فرار کرد و به نیروی هوایی پیوست. مادر او به یک خانواده فقیر کاتولیک پول داد تا او را مخفی کنند. در سال ۱۹۴۳ او و خانواده اش به «کمپ پانیوتاوا» منتقل شدند و در آنجا پدر او از دنیا رفت. اسرائیل و مادرش از آنجا فرار کرده و به ورشو بازگشتند و لیکن یک سال بعد دستگیر شده و به «کمپ برگن - بلسن» فرستاده شدند. بعد از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ آن ها به فلسطین تحت قیومیت بریتانیا مهاجرت کردند. از ۱۲ سالگی شاهاک برای مادرش که بیمار بود مخارج زندگی تأمین می کرد. بعد از یک دوره آموزشی مذهبی در کفار حسیدیم او به همراه مادرش به تل آویو رفت. بعد از اتمام دبیرستان او در نیروی دفاعی اسرائیل ( IDF ) خدمت کرد. بعد از آن او به دانشگاه عبری رفت و در رشته شیمی دکترا گرفت. او مشاور ارنست دیوید برگمان، رئیس انرژی اتمی اسرائیل شد. در سال ۱۹۶۱ شاهاک اسرائیل را به مقصد آمریکا ترک کرد تا یک دوره فوق دکترا را در دانشگاه استنفورد بگذراند. او دو سال بعد به اسرائیل بازگشت و یکی از اساتید محبوب دانشگاه عبری اورشلیم بود. او مقالات زیادی چاپ کرد که بیشتر این مقالات بر روی کامپوندهای اورگانیک فلورین بود و در تحقیق سرطان اهمیت داشت. او تا زمان بازنشستگی در دانشگاه عبری اورشلیم ماند تا اینکه در سال ۱۹۹۰ به خاطر دیابت و علاقه به انجام کارهای دیگر بازنشسته شد. در سال های بعد او در محله رهاویای اورشلیم زندگی می کرد. او در اورشلیم در ۶۸ سالگی به دلیل مشکلات ناشی از دیابت درگذشت.
شاهاک اولین بار پس از سخنان داوید بن گوریون نسبت به جهتگیری های اسرائیل نگران شد وقتی داوید بن گوریون گفت که در جنگ سوئز در سال ۱۹۵۶ اسرائیل برای پادشاهی داوود و سلیمان جنگ می کرد. او فعالیت های سیاسی علیه یهودیت کلاسیک آغاز کرد. او نامه ای به روزنامه هارتز نوشت که در آن گفت که دیده است که یک مرد ارتدوکس در روز شبات تلفن خود را به یک غیریهودی که در خیابان از حال رفته بود نداد و این باعث بحث او دربارهٔ دیدگاه یهودیت ارتدوکس نسبت به غیریهودیان شد. بعد از جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ شاهاک لیگ اسرائیلی برای حقوق بشر را تشکیل داد. این سازمان از یهودیان و عرب هایی تشکیل شده بود که نسبت به سیاست های اسرائیل ضد فلسطینیان معترض بودند. او به همراه یکی دیگر از اساتید در سال ۱۹۶۹ نسبت به تبعیض دانشگاه علیه فلسطینیان تظاهرات کرد. شاهاک بعدها به ترجمه اخباری که به نظر او غیراخلاقی بود از عبری به انگلیسی دست زد و این اخبار را سعی می کرد به اطلاع آمریکائیان برساند. او این ترجمه ها را به روزنامه ها، دانشگاه ها و فعالان حقوق بشر می فرستاد. این مقالات به دلیل تیترهایی نظیر «شکنجه در اسرائیل» یا «مجازات جمعی در کرانه باختری» بحث برانگیز بودند. او به یکی از چهره های معروف بین المللی در این زمینه تبدیل شد و با افرادی دیگر نظیر نوام چامسکی، ژان پل سارتر، گور ویدال، کریستوفر هیچنز و ادوارد سعید در ارتباط بود.
