اسراء سوره

دانشنامه آزاد فارسی

اِسْراء، سوره
سورۀ ۱۷ به ترتیب مصحف و ۵۰ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۱۱۱ آیه و ۱۵۶۰ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره آغاز آن با شرحِ اِسراء و معراج حضرت محمد (ص) است. نام دیگر این سوره «سبحان» است. از لحاظ حجم از سوره های «مئین»، قرآن است (در حدود سه چهارم یک جزء). چهارمین سوره از سوره های سجده است که در آیۀ ۱۰۷ سجدۀ مستحب دارد. مضامین اصلی آن عبارت اند از ماجرای آموزنده و تاریخی بنی اسرائیل، نماز شب، کسب حلال و اندرزهای اخلاقی.

پیشنهاد کاربران

1 - نام گذاری این سوره به نام �اِسراء� به سبب نخستین آیه آن است که به رخداد اسراء و معراج پیامبر ( ص ) پرداخته است:
سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الأَقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ
...
[مشاهده متن کامل]

پاک و منزه است خدایی که در ( مبارک ) شبی بنده خود ( محمّد ) را از مسجد حرام ( مکّه معظّمه ) به مسجد اقصایی که پیرامونش را مبارک و پر نعمت ساختیم سیر داد تا آیات و اسرار غیب خود را به او بنماییم که او ( خدا ) به حقیقت شنوا و بیناست.
2 - سوره اسراء را همگان مکّی دانسته اند، جز آنکه برخی از مفسران آیاتی چند از این سوره را استثنا کرده اند و بعضی دیگر، بر مکی بودن تمامی آیات سوره تأکید کرده اند. عبدالله بن مسعود نیز در روایتی ، سوره اسراء را همراه با در برخی منابع سوره پس از آن در ترتیب تلاوت ، قدیم ترین سوره های نازل شده در مکه دانسته ، و به تعبیر خودش �العِتاق الاُوَل � نامیده است بخاری ، با اینهمه باید گفت ، سوره اسراء، همانگونه که در تعبیر مشهور ابن عباس از اصطلاح �مکّی � آمده است تنها به جهت نزول آیه نخستین آن در مکه ، به عنوان یک سوره مکی شهرت یافته چه شیوه بیان و مضامین و مندرجات سوره بیشتر با حوادث و وقایع سال های پایانی عهد رسالت همخوانی دارد و تفاوت آشکار وزن و آهنگ کلمه پایانی آیه یکم سوره �البصیر� نیز با تمامی دیگر آیات سوره :�وکیلاً�، �شکوراً�، . . . ، �خشوعاً� و �تکبیراً� در خور دقت است

بپرس