اسدران. [ اَ دَ ] ( ع اِ ) هر دو دوش. ازدران. اصدران. ( مهذب الاسماء ). دو منکب. ( بحرالجواهر ). || دو رگ است در دو چشم و دو کرانه دو گوش و گردن. ( منتهی الارب ). || جاء یضرب باسدریه ؛ فارغ آمد از هر چیزو تهی دست و بی نیل مقصود بازگردید. ( منتهی الارب ).
