اسحنطار

لغت نامه دهخدا

اسحنطار. [ اِ ح ِ ] ( ع مص ) دراز کشیدن. || ناویدن. || پهن گشتن. پهنا گشتن. || طویل گردیدن. || بر روی افتادن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران