اسحاق بن عمار صیرفی

[ویکی اهل البیت] از اصحاب حضرت امام صادق علیه السلام و موسی بن جعفر علیه السلام است. علماء رجال در حق او گفته اند که او شیخ اصحاب ما است و ثقه است، او و برادران او یونس و یوسف و قیس و اسماعیل بیت بزرگی از شیعه می باشند، پسران برادرش علی و بشیر پسران اسماعیل از وجوه اهل حدیث می باشند و روایت است که حضرت صادق علیه السلام هرگاه اسحاق و اسماعیل پسران عمار را می دید می فرمود: «وقَدْ یَجْمَعُهُما لاَقْوامٍ؛ حق تعالی گاهی دنیا و آخرت را برای بعضی جمع می فرماید».
و روایت است از عمار بن حیان که گفت: خبر دادم به حضرت صادق علیه السلام از بر و نیکی کردن اسماعیل پسرم به من، فرمود: من او را دوست می داشتم و الحال زیاد شد محبت من به او. و بالجمله؛ علما، اسحاق بن عمار را فطحی می دانستند به جهت تصریح شیخ در (فهرست) و از این جهت حدیث را از جهت او موثق می شمردند تا نوبت به شیخ بهائی رسید، ایشان اسحاق بن عمار را دو نفر گرفتند یکی را امامی گفتند و اسحاق بن عمار بن موسی را فطحی گرفتند ولهذا در سند باید رجوع به تمیز کنند تا معلوم شود که کدام یک می باشند، و عمل علما بر همین بود تا زمان علامه طباطبائی بحرالعلوم رحمه الله، این بزرگوار قرائنی بدست آورد که اسحاق به عمار یک نفر بیشتر نیست و آن هم ثقه و امامی مذهب است، و شیخ ما علامه محدث نوری رضی الله عنه نیز همین را اختیار کرده در خاتمه (مستدرک الوسائل).
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال، قسمت دوم، باب نهم: در تاریخ حضرت صادق علیه السلام