[ویکی شیعه] ابوالحسین اسحاق بن ابراهیم بن سلیمان(درگذشت اواخر قرن ۴ هجری قمری)، مشهور به اِبن وَهْب، از عالمان شیعی و نویسنده کتاب البرهان فی وجوه البیان در علم معانی و بیان. او به خاندانی معروف تعلق دارد که از زمان یزید بن ابی سفیان در شام تا اواخر قرن سوم قمری در بغداد به کار کتابت مشغول بوده اند.
اسحاق با آنکه از خاندانی اهل فضل و ادب و نسبتاً مشهور برخاسته و خود بی گمان در ادب صاحب نظر بوده، اما کسی به احوال او اشاره ای نکرده است. با این حال، خودش در کتاب خویش بارها به اعضای خاندانش، به خصوص کسانی که احتمالاً از نزدیک دیده یا از محضرشان سودی برده، اشاره کرده است. بر همین اساس، گفته شده که اسحاق در اواخر سده ۴ق در گذشته و بیشتر عمر خود را در بغداد گذرانده است.
ابن وهب به همان خاندان معروفی تعلق دارد که از زمان یزید بن ابی سفیان در شام تا اواخر قرن سوم ق در بغداد به کار کتابت مشغول بوده اند. بنابراین، سلسله نسب او عبارت است از: اسحاق بن ابراهیم بن سلیمان بن وهب بن سعید بن عمرو بن حصین بن قیس بن قبّال.
اسحاق با آنکه از خاندانی اهل فضل و ادب و نسبتاً مشهور برخاسته و خود بی گمان در ادب صاحب نظر بوده، اما کسی به احوال او اشاره ای نکرده است. با این حال، خودش در کتاب خویش بارها به اعضای خاندانش، به خصوص کسانی که احتمالاً از نزدیک دیده یا از محضرشان سودی برده، اشاره کرده است. بر همین اساس، گفته شده که اسحاق در اواخر سده ۴ق در گذشته و بیشتر عمر خود را در بغداد گذرانده است.
ابن وهب به همان خاندان معروفی تعلق دارد که از زمان یزید بن ابی سفیان در شام تا اواخر قرن سوم ق در بغداد به کار کتابت مشغول بوده اند. بنابراین، سلسله نسب او عبارت است از: اسحاق بن ابراهیم بن سلیمان بن وهب بن سعید بن عمرو بن حصین بن قیس بن قبّال.
wikishia: اسحاق_بن_ابراهیم_بن_سلیمان