اسحات.[ اِ ] ( ع مص ) حرام ورزیدن : اسحت السحت ؛ حرام ورزید. ( منتهی الارب ). || مال حرام کسب کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). اکتساب حرام کردن : اسحت فی تجارته ؛ کسب حرام کرد. ( منتهی الارب ). || از بن برکندن. ( تاج المصادر بیهقی ). از بیخ کندن : اسحت الشی َٔ؛ از بیخ برکند آنرا. ( منتهی الارب ). || نیست کردن. ( زوزنی ). || بد شدن : اسحتت تجارته ؛ بد شد تجارت او و حرام گردید. ( منتهی الارب ).اسحات. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ سحت. کسب های حرام و ننگین.