استیگ داگرمان ( Stig Dagerman ) ( ۵ اکتبر ۱۹۲۳ – ۴ نوامبر ۱۹۵۴ ) نویسنده، شاعر و روزنامه نگار سوئدی بود. او علاوه بر نویسندگی کتاب، دبیر روزنامهٔ جوانان سندیکالیست بود. منتقدین سبک او را در نهایت آمیزه ای از سورئالیسم و اکسپرسیونیسم دانسته اند.
... [مشاهده متن کامل]
پدر او هلمر جانسون جوانی فراری بود و مادرش هلنا اندرسون منشی تلفنی. آن ها هنوز با هم ازدواج نکرده بودند که از هم جدا شدند و استیو را به والدین پدرش سپردند. زندگی در کنار پدربزرگ و مادربزرگ مذهبی اش در روستا او را با زندگی مشقت بار روستایی آشنا کرد. پدربزرگش توسط دیوانه یی به صورت اتفاق کشته می شود و مادر بزرگش در فاصله کوتاهی می میرد. دو سال بعد یکی از دوستانش در اسکی کشته شد و زندگی استیگ را تراژیک تر کرد. او منزوی شد و به شعر سرودن پرداخت.
در همین سال ها به جریان های کارگری و مبارزات سندیکالیستی علاقه مند می شود. جریان سوسیالیسم سندیکالیستی ای که داگرمن به آن پیوسته بود در پی تمرکززادیی و کاهش اختیارات دولت و احقاق حقوق طبقه کارگر بود. در همین سال ها با آن ماری گوتسس پناهندهٔ آلمانی آشنا می شود او دختر مبارزی اسپانیایی است و با مادرش در دخمه یی در آپارتمانی در حاشیه شهر زندگی می کند؛ داگرمن با آن ها هم خانه می شود و زندگی حقارت بار حاشیه نشینی را تجربه می کند. در سن بیست سالگی مدتی به دانشگاه می رود و سپس روانه سربازی می شود و ماجرای دوران سربازی دست مایهٔ اولین رمانش می شود که در بیست و دو سالگی آن را چاپ می کند. این دوران دوران اوج خلاقیت ادبی اوست؛ شبی شصت صفحه می نویسد
هنوز بیست و پنج سالش نشده و دبیر روزنامهٔ جوانان سندیکالیست است و چهار رمان و چهار نمایش نامه نوشته و یک مجموعه داستان کوتاه و سفرنامه و صدها شعر نیز در کارنامهٔ ادبی خود دارد، مشهور شده است و وضع مالی اش هم بعد نیست. اما جدایی از همسرش مسیر زندگی او را تغییر می دهد. شکست و سقوط ذهنی اش آغاز می شود. یک سال بعد با آنیتا بیورک بازیگر مشهور سوئدی ازدواج می کند اما این ازدواج هم نمی تواند مرهمی بر زخم های خون چکان روح او باشد. روزگارش تباه و روانش برآشفته است دیگر کم می نویسد، نیمه های شب از خواب می پرد بیرون می زند و ساعت ها در جاده های خلوت شبانگاهی رانندگی می کند. جند بار دست به خودکشی می زند و سرانجام در ۴ نوامبر ۱۹۵۴ در سی و یک سالگی موفق می شود به زندگی خود پایان دهد.
... [مشاهده متن کامل]
پدر او هلمر جانسون جوانی فراری بود و مادرش هلنا اندرسون منشی تلفنی. آن ها هنوز با هم ازدواج نکرده بودند که از هم جدا شدند و استیو را به والدین پدرش سپردند. زندگی در کنار پدربزرگ و مادربزرگ مذهبی اش در روستا او را با زندگی مشقت بار روستایی آشنا کرد. پدربزرگش توسط دیوانه یی به صورت اتفاق کشته می شود و مادر بزرگش در فاصله کوتاهی می میرد. دو سال بعد یکی از دوستانش در اسکی کشته شد و زندگی استیگ را تراژیک تر کرد. او منزوی شد و به شعر سرودن پرداخت.
در همین سال ها به جریان های کارگری و مبارزات سندیکالیستی علاقه مند می شود. جریان سوسیالیسم سندیکالیستی ای که داگرمن به آن پیوسته بود در پی تمرکززادیی و کاهش اختیارات دولت و احقاق حقوق طبقه کارگر بود. در همین سال ها با آن ماری گوتسس پناهندهٔ آلمانی آشنا می شود او دختر مبارزی اسپانیایی است و با مادرش در دخمه یی در آپارتمانی در حاشیه شهر زندگی می کند؛ داگرمن با آن ها هم خانه می شود و زندگی حقارت بار حاشیه نشینی را تجربه می کند. در سن بیست سالگی مدتی به دانشگاه می رود و سپس روانه سربازی می شود و ماجرای دوران سربازی دست مایهٔ اولین رمانش می شود که در بیست و دو سالگی آن را چاپ می کند. این دوران دوران اوج خلاقیت ادبی اوست؛ شبی شصت صفحه می نویسد
هنوز بیست و پنج سالش نشده و دبیر روزنامهٔ جوانان سندیکالیست است و چهار رمان و چهار نمایش نامه نوشته و یک مجموعه داستان کوتاه و سفرنامه و صدها شعر نیز در کارنامهٔ ادبی خود دارد، مشهور شده است و وضع مالی اش هم بعد نیست. اما جدایی از همسرش مسیر زندگی او را تغییر می دهد. شکست و سقوط ذهنی اش آغاز می شود. یک سال بعد با آنیتا بیورک بازیگر مشهور سوئدی ازدواج می کند اما این ازدواج هم نمی تواند مرهمی بر زخم های خون چکان روح او باشد. روزگارش تباه و روانش برآشفته است دیگر کم می نویسد، نیمه های شب از خواب می پرد بیرون می زند و ساعت ها در جاده های خلوت شبانگاهی رانندگی می کند. جند بار دست به خودکشی می زند و سرانجام در ۴ نوامبر ۱۹۵۴ در سی و یک سالگی موفق می شود به زندگی خود پایان دهد.
