استیون کرین ( به انگلیسی: Stephen Crane ) ( زاده ۱ نوامبر ۱۸۷۱ – درگذشته ۵ ژوئن ۱۹۰۰ ) شاعر و نویسنده آمریکایی بود.
استیون کرین در سال ۱۸۷۱، در نیوآرک، نیوجرسی به دنیا آمد. تحصیلات کرین کمتر از نقل مکان او به شهر نیویورک در زندگی اش تأثیر داشت. در این شهر بود که به محله های پست و کثیف رفت وآمد کرد و محله باوه ری و فقر و نکبت آن دستمایه نخستین رمان او، مگی، دختر ولگرد، قرار گرفت.
مگی، دختر ولگرد، که در سال ۱۸۹۳ به هزینه کرین به چاپ رسید، برخی از ویژگی های برجسته رمان ناتورالیستی را نشان می دهد. کرین پلیدی های زندگی تهیدستانه را می نمایاند و بر قدرت تعیین کننده ارث و محیط تأکید می گذارد. با این همه، او شگردی با ناتورالیست ها در پیش می گیرد؛ شگردی که در آن نمونه ها دست چین می شوند و به گونه ای غیرمستقیم ارائه می گردند.
کرین در ۱۸۹۳، مجموعه شعر آزاد خود را با عنوان سواران سیاه انتشار داد. این کتاب تنش هایی به دنبال آورد و بدگویی های را برانگیخت. اما کرین در اواخر همین سال بود که با انتشار نسخه کامل نشان سرخ دلیری به شهرت رسید. اهمیت این رمان در دقت تولستوی گونه آن در ارائه جزئیات تجربه جنگ است. اما در عین حال تصویری دقیق از هیجانات روانشناسانه به دست می دهد. کرین با انتشار این رمان شهرتی جهانی کسب کرد.
در ۱۸۹۶، کرین مادر جورج را منتشر کرد که رمانی همانند مگی اما کم اهمیت تر از آن است. به دنبال این رمان در همان سال مجموعه داستان هنگ کوچک و بنفشه سوم را انتشار داد. با این همه، موفقیت برای کرین با تنزل قدرت خلاقه او همراه بود. کرین رفته رفته به صورت چهره ملی درآمد و بنابراین برای برآوردن خواست های عام دست به کار شد. حاصل کار، انتشار شماری داستان کم ارزش پیرامون جنگ بود. برخی از زیباترین داستان های کرین در همین دوران نوشته شد. در این داستان هاست که استعداد او شکوفا گردید.
منتقدان بر سر این موضوع که کرین را باید رئالیست نامید یا ناتورالیست یا امپرسیونیست، بگومگوی بسیار کرده اند. با این همه، هریک از این مکتب ها با جنبه هایی از آثار کرین متناسب اند. مشابهت های آشکاری میان مگی و مادر جورج و رمان های زولا به چشم می خورد. اما کرین خود شیوه کارش را امپرسیونیستی می خواند و داستان های او که به صورت رشته ای احساسات و ادراکات زودگذر جلوه می کنند، تأییدی بر این مدعاست.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستیون کرین در سال ۱۸۷۱، در نیوآرک، نیوجرسی به دنیا آمد. تحصیلات کرین کمتر از نقل مکان او به شهر نیویورک در زندگی اش تأثیر داشت. در این شهر بود که به محله های پست و کثیف رفت وآمد کرد و محله باوه ری و فقر و نکبت آن دستمایه نخستین رمان او، مگی، دختر ولگرد، قرار گرفت.
مگی، دختر ولگرد، که در سال ۱۸۹۳ به هزینه کرین به چاپ رسید، برخی از ویژگی های برجسته رمان ناتورالیستی را نشان می دهد. کرین پلیدی های زندگی تهیدستانه را می نمایاند و بر قدرت تعیین کننده ارث و محیط تأکید می گذارد. با این همه، او شگردی با ناتورالیست ها در پیش می گیرد؛ شگردی که در آن نمونه ها دست چین می شوند و به گونه ای غیرمستقیم ارائه می گردند.
کرین در ۱۸۹۳، مجموعه شعر آزاد خود را با عنوان سواران سیاه انتشار داد. این کتاب تنش هایی به دنبال آورد و بدگویی های را برانگیخت. اما کرین در اواخر همین سال بود که با انتشار نسخه کامل نشان سرخ دلیری به شهرت رسید. اهمیت این رمان در دقت تولستوی گونه آن در ارائه جزئیات تجربه جنگ است. اما در عین حال تصویری دقیق از هیجانات روانشناسانه به دست می دهد. کرین با انتشار این رمان شهرتی جهانی کسب کرد.
در ۱۸۹۶، کرین مادر جورج را منتشر کرد که رمانی همانند مگی اما کم اهمیت تر از آن است. به دنبال این رمان در همان سال مجموعه داستان هنگ کوچک و بنفشه سوم را انتشار داد. با این همه، موفقیت برای کرین با تنزل قدرت خلاقه او همراه بود. کرین رفته رفته به صورت چهره ملی درآمد و بنابراین برای برآوردن خواست های عام دست به کار شد. حاصل کار، انتشار شماری داستان کم ارزش پیرامون جنگ بود. برخی از زیباترین داستان های کرین در همین دوران نوشته شد. در این داستان هاست که استعداد او شکوفا گردید.
منتقدان بر سر این موضوع که کرین را باید رئالیست نامید یا ناتورالیست یا امپرسیونیست، بگومگوی بسیار کرده اند. با این همه، هریک از این مکتب ها با جنبه هایی از آثار کرین متناسب اند. مشابهت های آشکاری میان مگی و مادر جورج و رمان های زولا به چشم می خورد. اما کرین خود شیوه کارش را امپرسیونیستی می خواند و داستان های او که به صورت رشته ای احساسات و ادراکات زودگذر جلوه می کنند، تأییدی بر این مدعاست.
wiki: استیون کرین