استیوار

لغت نامه دهخدا

استیوار. [ اِ تی ] ( ع مص ) استئوار. ترسیدن و شتابی کردن در تاریکی. || رمیدن چنانکه شتران و پریشان شدن در زمین نرم. || استیوار قوم ؛ سخت خشمگین شدن آنان. || استیوار بعیر؛ آماده برجستن شدن شتر.

پیشنهاد کاربران