استیو بیل ( Steve Bell ) ( زادهٔ ۲۶ فوریه ۱۹۵۱ ) ، یک کارتونیست مطبوعاتی اهل انگلستان است که کارهای وی در روزنامه گاردین و سایر روزنامه ها منتشر می شود. او برای داشتن نظریات چپ گرا معروف است.
بیل که متولد والتامستو در شهر لندن و بزرگ شدهٔ اسلاو بود، با خانواده خود در ۱۹۶۸ میلادی به یورک شر شمالی نقل مکان نمود، جای که به عنوان یک هنرمند در کالج هنرهای تیسیدی آموزش دید. وی در ۱۹۷۴ میلادی در رشته فیلم سازی و هنر از دانشگاه لیدز فارغ التحصیل گردیده و در ۱۹۷۵ میلادی به عنوان استاد هنر در کالج سنت لوک، اکستر ( حالا معروف به کمپس سنت لوک در دانشگاه اکستر ) آموزش دید.
... [مشاهده متن کامل]
او برای مدت یک سال به تدریس هنر در بیرمنگام مشغول گردید و پس از آن از شغل خود در ۱۹۷۷ میلادی استعفا داد، تا به عنوان یک کارتونیست آزاد کار نماید.
هنگامی که هنوز مشغول تدریس بود، بیل برخی کارهای بدون مزد را برای مجله بیرمنگم برادساید انجام می داد و کارتون تولید می کرد، از جمله داستان مصور مکسویلِ جهش یافته که هر بار با نوشیدن یک مقدار اندک نوشیدنی ایل، به یک شخص متفاوت مبدل می گردید.
وی در دانشگاه با یک دانشجوی دیگر به نام کیپر ویلیامز که نیز یک کارتونیست آزاد بود، دوست شده بود. بیل روش وی را تعقیب نموده و از برخی آشنایان وی استفاده کرد، هرچند کارهای بیل چندین بار توسط مجله بیانو رد گردید، اما او توانست برای یک قسمت سال ۱۹۷۸ میلادی با ادامه دادن به داستان مصور دیک دوبی، مرد عقب و جلو برای مجله ووپی! کار دارای مزد خود را حفظ نماید. وی به طور مکرر تلاش کرد تا کاری در مجله مشهور لندن به نام تایم اوت بی آبد. زمانی که دوره نخست وزیری مارگارت تاچر در می ۱۹۷۹ آغاز گردید، ویراستار اخبار این روزنامه به نام دونکان کمپ بیل از بیل دعوت کرد تا در مورد حکومت جدید داستان های مصور بسازد. داستان مصور مزرعه مگی با شخصیت های حیوانی از ۱۹۷۹ تا می ۱۹۸۱ در مجله تایم اوت به چاپ رسید و بعداً از اکتبر ۱۹۸۱ در مجله سیتی لیمتس منتشر شد. بیل در جریان ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱، یک داستان مصور دیگر به نام خدای متعال ( Lord God Almighty ) برای مجله د لیولَر تولید کرد. وی در ۱۹۸۰ میلادی، آهنگ ایوان با جی. آی. جو آشنا می شود که شعر داخل آلبوم سه گانه ساندینیستا! از گروه دَ کلش بود، را با استفاده از کارتون تفسیر کرد.
بهترین کار شناخته شده وی، احتمالاً داستان مصور وی تحت عنوان اگر… است که از ۱۹۸۱ تا ۲۰۲۱ میلادی در روزنامه گاردین به چاپ می رسید و خود وی نیز از میانه دهه ۱۹۹۰ میلادی به عنوان کارتونیست اصلی این روزنامه کار می کند.
بیل که متولد والتامستو در شهر لندن و بزرگ شدهٔ اسلاو بود، با خانواده خود در ۱۹۶۸ میلادی به یورک شر شمالی نقل مکان نمود، جای که به عنوان یک هنرمند در کالج هنرهای تیسیدی آموزش دید. وی در ۱۹۷۴ میلادی در رشته فیلم سازی و هنر از دانشگاه لیدز فارغ التحصیل گردیده و در ۱۹۷۵ میلادی به عنوان استاد هنر در کالج سنت لوک، اکستر ( حالا معروف به کمپس سنت لوک در دانشگاه اکستر ) آموزش دید.
... [مشاهده متن کامل]
او برای مدت یک سال به تدریس هنر در بیرمنگام مشغول گردید و پس از آن از شغل خود در ۱۹۷۷ میلادی استعفا داد، تا به عنوان یک کارتونیست آزاد کار نماید.
هنگامی که هنوز مشغول تدریس بود، بیل برخی کارهای بدون مزد را برای مجله بیرمنگم برادساید انجام می داد و کارتون تولید می کرد، از جمله داستان مصور مکسویلِ جهش یافته که هر بار با نوشیدن یک مقدار اندک نوشیدنی ایل، به یک شخص متفاوت مبدل می گردید.
وی در دانشگاه با یک دانشجوی دیگر به نام کیپر ویلیامز که نیز یک کارتونیست آزاد بود، دوست شده بود. بیل روش وی را تعقیب نموده و از برخی آشنایان وی استفاده کرد، هرچند کارهای بیل چندین بار توسط مجله بیانو رد گردید، اما او توانست برای یک قسمت سال ۱۹۷۸ میلادی با ادامه دادن به داستان مصور دیک دوبی، مرد عقب و جلو برای مجله ووپی! کار دارای مزد خود را حفظ نماید. وی به طور مکرر تلاش کرد تا کاری در مجله مشهور لندن به نام تایم اوت بی آبد. زمانی که دوره نخست وزیری مارگارت تاچر در می ۱۹۷۹ آغاز گردید، ویراستار اخبار این روزنامه به نام دونکان کمپ بیل از بیل دعوت کرد تا در مورد حکومت جدید داستان های مصور بسازد. داستان مصور مزرعه مگی با شخصیت های حیوانی از ۱۹۷۹ تا می ۱۹۸۱ در مجله تایم اوت به چاپ رسید و بعداً از اکتبر ۱۹۸۱ در مجله سیتی لیمتس منتشر شد. بیل در جریان ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱، یک داستان مصور دیگر به نام خدای متعال ( Lord God Almighty ) برای مجله د لیولَر تولید کرد. وی در ۱۹۸۰ میلادی، آهنگ ایوان با جی. آی. جو آشنا می شود که شعر داخل آلبوم سه گانه ساندینیستا! از گروه دَ کلش بود، را با استفاده از کارتون تفسیر کرد.
بهترین کار شناخته شده وی، احتمالاً داستان مصور وی تحت عنوان اگر… است که از ۱۹۸۱ تا ۲۰۲۱ میلادی در روزنامه گاردین به چاپ می رسید و خود وی نیز از میانه دهه ۱۹۹۰ میلادی به عنوان کارتونیست اصلی این روزنامه کار می کند.
