استینیا

لغت نامه دهخدا

استینیا. [ اِ ]( اِخ ) قریه ای است بکوفه. مدائنی گوید : مردم نزد عثمان بن عفان رضی اﷲ عنه شدند و ازو درخواستند که بجای اراضی آنان که در حجاز تهامه داشتند، در کوفه و بصره بدیشان اقطاع دهد و او استینیا را که قریه ای بکوفه بود بخباب بن الارت داد. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران