استیفان. [ اِ ] ( اِخ ) ( تاج ) دو تن به این اسم بودند: اول شخصی که در قرنطش مسیحی شد ( کتاب اول قرنطیان 16 و 15 ) و پولس او را تعمید داد. و دوم یکی از آن هفت تن بود که کلیسای اورشلیم آنان را برای اینکه حواریان را در خدمت فقرا امداد کنند تعیین کرد. ( کتاب اعمال رسولان 6 : 601 ). و او بواسطه ایمان و امداد از روح القدس معروف بود و از نام او چنان برمی آیدکه یهودی یونانی بوده است چنانکه رفقای او هم جز نقولای جدیدالیهود، همچنین بودند. خلاصه ، اعمال قویه اوسبب اشتعال غیرت و ضدّیت و تعصب یهود گردید علی الخصوص نسبت به اشخاصی که از اعضای مجامع یونانی بودند زیرا احتمال میرود که با ایشان بیشتر ملاقات داشت. و علاوه بر این براهین محکمه و قاطعه او بیشتر ایشان راتلخ جان گردانید. ( اعمال رسولان 6: 8 - 10 ). لهذا نسبت کفرگوئی بوی داده دستگیرش کردند و در مجلس شوری برای استنطاق و امتحان حاضر کردند. ( کتاب اعمال رسولان 6 : 11 - 17 ). و جواب او که شامل تاریخ مختصر اسرائیل میباشد و احترامی که نسبت بخدا و شارع کبیر اسرائیل میداد بر بطلان ادعای شاهدان کاذب دلیلی واضح و برهانی آشکار بود ( اعمال رسولان 6 : 11 و 13 )، و نیز مبرهن میساخت که حضور و نظر التفات خدای تعالی نه فقط بآن مکان و آن خیمه معلق و محدود است بلکه در هر جا و هر کس که مشیت مقدس قرار گیرد خواهد بود. و هم واضح کرد که موسی پیش بینی کرده است که شخص نامی و معروفی بعد از من مبعوث خواهد شد. لکن همواره روح جهل و تعصب در اسرائیل بوده و از خصایل ایشان می باشد و آنان که در آن زمان مسیح را بقتل رسانیدند و حال هم با انجیل وی ضدیت می کنند فرزندان حقیقی و متابعین متقدمین خود می باشند که در هر عصر و اوان بر ضد مذهب و طریقه حق بوده و هستند. خلاصه از قرار معلوم استیفان گفتار خود را در آن محضر با کمال خودداری بیان کرد و چون غضب و عصبیت حضار مجلس را برافروخته دید حجّت عادلانه و سختی بر ضد ایشان اقامه کرد. ( اعمال رسولان 7 : 51 - 53 ). از آن پس چشمان خود را برافراشته گفت اینک آسمان را گشاده و پسر انسان را بدست راست خدا میبینم و ایستادن او گویا برای پذیرائی بنده امین خود بود. ( اعمال رسولان 7: 54 - 56 ). ذکر این مطلب مثل فرموده مسیح که در محضر قیافا فرمود ( انجیل متی 26 : 64 - 68 ) ( لوقا 22 : 69 - 71 ) حکام این مجلس را نیز واداشت که از شرایع و قواعد رومیها تجاوز کنند. ( یوحنا 18 : 31 ). فوراً استیفان را از شهر بیرون کشیده سنگسار کردند. ( اعمال رسولان 7 : 57 - 60 ). و بر حسب شریعت موسی ( سفر تثنیه 17 : 7 ) شاهدان پیشوائی کردند. ( اعمال رسولان 6 : 13 ). و برای آسودگی خود عباهای خویش را بدست شاؤل که یکی از معاندان استیفان بود دادند و آن مسیحی بر خداوند خود تأسی کرده گفت خدایا اینان را بیامرز چون که نمیدانند چه میکنند و از آن پس بدرجه شهادت واصل گردید. و اول شهیدی بود که در راه مسیح مقتول گردید. ( لوقا 24 : 48 ) ( اعمال رسولان 22 :20 ). و مرگ وی روح ضدیت عام را در اهالی بهیجان آورده این مطلب سبب پراکندگی مسیحیان و انتشار مژده انجیل گردیده ( متی 10 : 23 ) باعث ازدیاد مؤمنین شد. ( اعمال رسولان 8 : 1، 14 و 11 : 91 - 21 ). و بنابر قول ترتلین که در حدود سال های 160 - 220 م. بود خون شهدا همچو تخمی بود که بر زمین افشانده شد. خلاصه از قرار معلوم مستحفظ عبای شاهدان مذکور فوق زودتر از سایرین بغیرت آمد. ( اعمال رسولان 8 : 3 و 9 : 1 و 2 ). و اگرچه قوت برهان و دلایل متینه استیفان و شهادت وی براو مؤثر شد با وجود آن باعث برگشت و توبه او نگردید تا خود خداوند را مفصلاً رؤیت کرد. ( اعمال رسولان 9 : 4 - 6 ). و فی الحقیقة مطلبی که اوغسطن گفته یعنی «کلیسا برای تحصیل نجات و خدمت شایان پولس بدعای استیفان مقروض میباشد» باید تصدیق کرد. و چند سال بعد از آن پولس به حالت استیفان رسید بسیار افسوس خورد ازاینکه در واقعه او حضور داشته بمرگش نیز راضی گردید. ( اعمال رسولان 22 : 20 ). وفات استیفان محتمل است که در سال 37 م. اتفاق افتاده باشد و بروایتی که سند آن قریب بهمان عصر است محل این واقعه را در شمال اورشلیم نزدیک به دروازه دمشق تعیین میکند و در قرن دوازدهم آن کلیسائی را که بیادگاری آن شهید در آنجا بنا نهاده بودند دروازه استیفان مقدس نامیدند. و روایت دیگری نیز هست که محل شهادت او را نزدیک به دروازه استیفان مقدس حالیه که در طرف شرقی اورشلیم قدری بشمال حرم واقع است قرار میدهد. ( قاموس کتاب مقدس ).بیشتر بخوانید ...
