استیطاء. [ اِ ] ( ع مص ) نرم شمردن. ( تاج المصادر بیهقی ). || سپرده و کوفته یافتن : استوطاء الموضع؛ کوفته و سپرده زیر پا یافت آن موضع را. و یقال :استوطأت المرکب ؛ ای وجدته وطیئاً. ( منتهی الارب ).