استیصاء

لغت نامه دهخدا

استیصاء.[ اِ ] ( ع مص ) وصیت پذیرفتن. اندرز پذیرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || اندرز کردن. || این کلمه معنی دیگری دارد غیر آنکه در لغت نامه هاست. و فی الحدیث : استوصوا بالنساء خیراً فانهن عوان عندکم. و در نامه ای که ابویعقوب یوسف بن یحیی المصری البویطی از زندان به ربیع نویسد آمده است : فاذا قرأت کتابی هذا فاحسن الخلق مع اهل حلقتک و استوص بالغرباء خاصة خیراً. ( ابن خلکان ج 2 ص 518 س 4 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس