استیدن

لغت نامه دهخدا

استیدن. [ اِ دَ ] ( مص ) استادن. ( شعوری ). ایستادن.

ایستادن، استادن، برپاشدن، برخاستن ، استیده: ایستاده
ایستادن

(اِ دَ ) (مص م . ) نک ستیدن ، سِتُدن .

( اِستیدِن ) ستدن؛ خریدن؛ گرفتن

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید