استیداق. [ اِ ] ( ع مص ) آزمند گشن شدن مادیان و جز آن. ایداق. ( تاج المصادر بیهقی ). نر خواستن ماده خر و اسب مادیان. آزمند گشن گردیدن ماده اسب و مانند آن. ( منتهی الارب ).
