استیثان

لغت نامه دهخدا

استیثان. [ اِ ] ( ع مص ) فربه گردیدن شتران. ( منتهی الارب ). فربه شدن شتران. || باقی ماندن چیزی. || استوار گردیدن چیزی. || بسیار ورزیدن مال را. یقال : استوثن من المال ؛ ای استکثر منه. || دو فرقه گردیدن خرمابنان ، یعنی خرد و کلان. ( منتهی الارب ). بزرگ و خرد بودن خرمابنان. || در پی رفتن شترکرگان شتران را. پی رو شتران شدن شتربچگان. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران