استیثاق. [ اِ ] ( ع مص ) وثیقه گرفتن از کسی. ( منتهی الارب ). از کسی استواری کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). استواری کردن خواستن از کسی. ( مؤید الفضلاء ). استواری خواستن. ( غیاث ). استوار کردن. ( مؤید الفضلاء ).
