استیباء

لغت نامه دهخدا

استیباء. [ اِ ] ( ع مص ) گران و ناگوار شدن طعام. || وبارسیده و مرگامرگی ناک یافتن جایی را. ( منتهی الارب ). وباناک و مهلک یافتن جای را. ناخوش آمدن هوا.

پیشنهاد کاربران