استیاء

لغت نامه دهخدا

( استیآء ) استیآء. [ اِ تی ] ( ع مص ) استیئاء. وعده خواستن.( منتهی الارب ): استؤاه ؛ استوعده. ( اقرب الموارد ).
استیاء. [ اِ ] ( ع مص ) اندوهگن شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). اندوهگین گردیدن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران