اِستِپانیان، سِروژ (باکو ۱۳۰۷ـ پاریس ۱۳۷۵ش)
مترجم ایرانی. در خانواده ای ارمنی تبار به دنیا آمد. پس از مهاجرت خانواده اش به ایران، در رشت اقامت داشت. مدتی در کنسولگری شوروی در رشت کار کرد. در ۱۳۲۴ به تهران آمد و با حزب توده همکاری کرد و مسئولیت شاخۀ تعقیب را در سازمان اطلاعات حزب توده به عهده گرفت. در ۱۳۳۴ دستگیر و محکوم به اعدام شد، اما پس از هفت سال آزاد شد. در زندان کتاب مایزلیس به نام شطرنج و تئوری آن را ترجمه کرد. پس از آزادی، با نشریات همکاری کرد و سپس در شرکت های خصوصی به کار مشغول شد. در ۱۳۵۹ به فرانسه رفت و در ۱۳۷۲ به ایران بازگشت. مهم ترین اثر وی ترجمۀ مجموعۀ آثار چخوف در هفت جلد است که در ۱۳۷۶ برندۀ کتاب سال شد. براثر بیماری سرطان درگذشت. از ترجمه های اوست: گذر از رنج ها از آلکسی تولستوی؛ بچه های آربات از آناتولی ریباکوف؛ دروغ های شاخ دار از گودفرید اوگوست پورگر؛ زندگی در گور از استراتیس میسر یویلیس؛ ماجرای حیرت انگیز بارن فن مونهاوزن از پورگر.
مترجم ایرانی. در خانواده ای ارمنی تبار به دنیا آمد. پس از مهاجرت خانواده اش به ایران، در رشت اقامت داشت. مدتی در کنسولگری شوروی در رشت کار کرد. در ۱۳۲۴ به تهران آمد و با حزب توده همکاری کرد و مسئولیت شاخۀ تعقیب را در سازمان اطلاعات حزب توده به عهده گرفت. در ۱۳۳۴ دستگیر و محکوم به اعدام شد، اما پس از هفت سال آزاد شد. در زندان کتاب مایزلیس به نام شطرنج و تئوری آن را ترجمه کرد. پس از آزادی، با نشریات همکاری کرد و سپس در شرکت های خصوصی به کار مشغول شد. در ۱۳۵۹ به فرانسه رفت و در ۱۳۷۲ به ایران بازگشت. مهم ترین اثر وی ترجمۀ مجموعۀ آثار چخوف در هفت جلد است که در ۱۳۷۶ برندۀ کتاب سال شد. براثر بیماری سرطان درگذشت. از ترجمه های اوست: گذر از رنج ها از آلکسی تولستوی؛ بچه های آربات از آناتولی ریباکوف؛ دروغ های شاخ دار از گودفرید اوگوست پورگر؛ زندگی در گور از استراتیس میسر یویلیس؛ ماجرای حیرت انگیز بارن فن مونهاوزن از پورگر.