استوی

استوی از ماده استواء در اصل به معنی اعتدال یا مساوات دو چیز با یکدیگر است ، ولی به طوری که بعضی از ارباب لغت و مفسران گفته اند این ماده هنگامی که با علی متعدی شود به معنی استیلاء و سلطه بر چیزی است ، مانند
... [مشاهده متن کامل]

پرداختن به کاری مانند استونی در جمله قرآنی ثم الاستوی علی العرش یعنی سپس به کار عرش پرداخت. اشاره به پس از خلقت زمین و آسمان توسط
خداوند بزرگ جل علی است.

استوی الی، ، :در نهایت چیرگی و زبر دستی و مهارت ، و دانش به ریزترین و درشت ترین جنبه ها، از در تدبیر و تدبّر بر کاری وارد شدن

الرحمن علی العرش استوی
چیره شد . استوار گردید.
یکی مهرورزی خداوندگار
به عرش او نشستی همی استوار

ثم استوی الی السماء
قصد انجام کاری را داشتن

استوى: این کلمه اگر با �علی� باشد به معنی استقرار آید، نظیر اسْتَوى‏ عَلَی الْعَرْشِ‏ یعلم بر تخت استقرار یافت و اگر با �الی� باشد به معنی قصد و توجه است.