آستوریاس میگل آنخل. آسْتوریاس، میگِل آنخِل (۱۸۹۹ـ ۱۹۷۴)(Asturias, Miguel Angel)
نویسنده و دیپلمات گواتمالایی. اشعار، افسانه های گواتمالایی، و رمان هایی چون آقای رئیس جمهور(۱۹۴۶)، مردان ذرّت(۱۹۴۹)، و گردباد(۱۹۵۰) را به چاپ رساند و در آن ها از دیکتاتوری های امریکای لاتین و «امپریالیسم یانکی ها» انتقاد کرد. در ۱۹۶۷ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. آستوریاس ابتدا حقوق خواند و سپس، پیش از بازگشت به گواتمالا در ۱۹۳۳، در پاریس به مطالعۀ فرهنگ کهن امریکای مرکزی پرداخت. در ۱۹۴۲ به عضویت کنگرۀ گواتمالابرگزیده شد و در فاصلۀ ۱۹۴۶ و ۱۹۵۴، در امریکای مرکزی و جنوبی در سِمَت های دیپلماتیک کار کرد و بعد مدت کوتاهی تبعید شد. از ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۰ نیز سفیر کشورش در فرانسه بود.
نویسنده و دیپلمات گواتمالایی. اشعار، افسانه های گواتمالایی، و رمان هایی چون آقای رئیس جمهور(۱۹۴۶)، مردان ذرّت(۱۹۴۹)، و گردباد(۱۹۵۰) را به چاپ رساند و در آن ها از دیکتاتوری های امریکای لاتین و «امپریالیسم یانکی ها» انتقاد کرد. در ۱۹۶۷ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. آستوریاس ابتدا حقوق خواند و سپس، پیش از بازگشت به گواتمالا در ۱۹۳۳، در پاریس به مطالعۀ فرهنگ کهن امریکای مرکزی پرداخت. در ۱۹۴۲ به عضویت کنگرۀ گواتمالابرگزیده شد و در فاصلۀ ۱۹۴۶ و ۱۹۵۴، در امریکای مرکزی و جنوبی در سِمَت های دیپلماتیک کار کرد و بعد مدت کوتاهی تبعید شد. از ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۰ نیز سفیر کشورش در فرانسه بود.
wikijoo: آستوریاس،_میگل_آنخل_(۱۸۹۹ـ_۱۹۷۴)