استوری برد یا فیلم نامهٔ مصور ( به انگلیسی: storyboard ) ، پلی میان یک فیلم نامه مکتوب و جهان تصویری رسانه های بصری است. اگر داستان به شکل فیلم نامه نوشته شده باشد باید بهترین میزانسن برای هر صحنه طراحی شود. در رسانه های بصری بیان داستان با تصویر، گامی لازم است تا کشف کنید که داستان چگونه به فیلم ترجمه خواهد شد. فیلم نامه مصور اجازه می دهد تا بهترین راه را برای بیان تصویری هر کنش داستان یافت. علاوه بر کشف نحوه بیان تصویری داستان باید بر روی مشخصات سینمایی فیلم مانند زوایای دوربین، ترکیب بندی، تداوم، حرکت اشیاء و شخصیت ها، برش ها، ژست ها، حالات چهره و تا حدی ریتم کار کرد.
اگر تهیه کننده وقت و زمان کافی در اختیار کارگردان و طراح استوری برد قرار دهد، در واقع آن ها این شانس را خواهند داشت تا داستان را به بهترین شکل ممکن پردازش و آماده اجرا کنند. هرچه زمان بیشتری برای استوری برد صرف شود نتیجه کار درخشان تر و بهتر خواهد بود. در یک سیستم ایدئال، تولید یک فیلم انیمیشن آغاز نمی شود مگر اینکه استوری برد تکمیل شده باشد و نقائص آن نیز رفع شده باشد. از آنجایی که استوری برد آخرین مرحله از مراحل ارزان ( در مقایسه با سایر قسمت های تولید مانند متحرک سازی، جلوه های ویژه و … ) در مسیر تولید است، در نتیجه بهترین زمان ممکن برای بررسی و رفع هرگونه مشکل احتمالی است که ممکن است در آینده باعث هدر رفتن بودجه، امکانات یا نیروی مفید انسانی شود. طراحی استوری برد معمولاً پس از مرحله دکوپاژ انجام می شود و اطلاعات نوشته شده توسط کارگردان کنار تصاویر آن درج می گردد. همچنین از استوری برد برای طراحی وب سایت ها و برنامه های تعاملی و ساخت بازی های کامپیوتری نیز استفاده می شود.
در ابتدای دههٔ ۱۹۳۰ استودیوی والت دیزنی پروسهٔ استوری برد را به شکلی که امروزه دیده می شود توسعه داد. دیان دیزنی می لر[ ۱] فرزند والت دیزنی در زندگی نامهٔ پدرش نوشت که اولین استوری برد کامل برای انیمیشن کوتاه سه خوکچه[ ۲] در سال ۱۹۳۳ کشیده شد. بر طبق گفته های جان کانمیکر[ ۳] در نشریه هایپریون که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، استوری بردهای اولیه در دهه ۱۹۲۰ از کتاب های کمیک استریپ گرفته شدند تا سوژهٔ انیمیشن های کوتاهی مانند هواپیمای دیوانه[ ۴] و کشتی بخار ویلی[ ۵] را خلق کنند.
در کتاب هنر والت دیزنی، کریستوفر فینچ نوشت دیزنی به وب اسمیت انیماتور فرصت داد تا صحنه ها را در برگه های جداگانه طراحی و آن ها را به یک تابلو چسبانده تا داستان یک سکانس را شرح دهد و به این ترتیب اولین استوری برد خلق شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاگر تهیه کننده وقت و زمان کافی در اختیار کارگردان و طراح استوری برد قرار دهد، در واقع آن ها این شانس را خواهند داشت تا داستان را به بهترین شکل ممکن پردازش و آماده اجرا کنند. هرچه زمان بیشتری برای استوری برد صرف شود نتیجه کار درخشان تر و بهتر خواهد بود. در یک سیستم ایدئال، تولید یک فیلم انیمیشن آغاز نمی شود مگر اینکه استوری برد تکمیل شده باشد و نقائص آن نیز رفع شده باشد. از آنجایی که استوری برد آخرین مرحله از مراحل ارزان ( در مقایسه با سایر قسمت های تولید مانند متحرک سازی، جلوه های ویژه و … ) در مسیر تولید است، در نتیجه بهترین زمان ممکن برای بررسی و رفع هرگونه مشکل احتمالی است که ممکن است در آینده باعث هدر رفتن بودجه، امکانات یا نیروی مفید انسانی شود. طراحی استوری برد معمولاً پس از مرحله دکوپاژ انجام می شود و اطلاعات نوشته شده توسط کارگردان کنار تصاویر آن درج می گردد. همچنین از استوری برد برای طراحی وب سایت ها و برنامه های تعاملی و ساخت بازی های کامپیوتری نیز استفاده می شود.
در ابتدای دههٔ ۱۹۳۰ استودیوی والت دیزنی پروسهٔ استوری برد را به شکلی که امروزه دیده می شود توسعه داد. دیان دیزنی می لر[ ۱] فرزند والت دیزنی در زندگی نامهٔ پدرش نوشت که اولین استوری برد کامل برای انیمیشن کوتاه سه خوکچه[ ۲] در سال ۱۹۳۳ کشیده شد. بر طبق گفته های جان کانمیکر[ ۳] در نشریه هایپریون که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، استوری بردهای اولیه در دهه ۱۹۲۰ از کتاب های کمیک استریپ گرفته شدند تا سوژهٔ انیمیشن های کوتاهی مانند هواپیمای دیوانه[ ۴] و کشتی بخار ویلی[ ۵] را خلق کنند.
در کتاب هنر والت دیزنی، کریستوفر فینچ نوشت دیزنی به وب اسمیت انیماتور فرصت داد تا صحنه ها را در برگه های جداگانه طراحی و آن ها را به یک تابلو چسبانده تا داستان یک سکانس را شرح دهد و به این ترتیب اولین استوری برد خلق شد.
wiki: استوری برد