استوربریج

لغت نامه دهخدا

استوربریج. [ اِ ] ( اِخ ) قصبه ای در وورچستر انگلستان ، در 28 هزارگزی شمال شهر وورچستر در ساحل نهر استور. منسوجات پشمی ، کارخانه های ظروف ، شیشه گری ، آجرپزی و همچنین دباغخانه ها و آهنگرخانه ها و کوره های زغال سنگ دارد.

فرهنگ فارسی

قصبه در وورچستر انگلستان

دانشنامه آزاد فارسی

اِستورْبریج (Stourbridge)
بازارشهری در میدلندز غربی، مرکز انگلستان، کنار رود استور، به فاصلۀ ۱۹ کیلومتری جنوب غربی بیرمنگام. ۵۴,۷۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۱). در ۱۹۷۴ ضمیمۀ دادلی شد. فعالیت صنعتی در آن کاهش یافته تا فضای بیشتری به ساخت مسکن، انبار و پارک اختصاص یابد و برخی صنایع همچنان فعال باشد که از آن جمله است: تولید شیشه (به ویژه بلور)، آجر، خاک نسوز، محصولات آهنی و ظروف توخالی گالوانیزه و لعابی مانند دیگ و کتری. گردشگری، ازجمله قایق رانی در آبراه، اهمیت دارد. سابقاً از آبراه استوربریج برای حمل زغال سنگ استفاده می شد. مهاجران مجار در ۱۵۵۷ صنعت شیشه سازی را در استوربریج راه اندازی کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس