استوده. [ اُ دَ / دِ ] ( ن مف ) نعت مفعولی از هر سه صاحب فطنت و صاحب نظرهر یکی از دیگری استوده تر.مولوی.استودن.ستوده. ستایش شده : هر یکی از دیگری استوده تردر سخا و دروغا و کر و فر.مولوی.
۱. مدح شده، ستایش شده.۲. پسندیده: هریکی از دیگری استوده تر / در سخا و در وغا و کرّوفر (مولوی۱: ۱۰۶۴ ).