استوای فلکی

لغت نامه دهخدا

استوای فلکی. [ اِ ت ِ ی ِ ف َ ل َ ] ( اِخ ) دایره عظیمه فلک ، عمود بر مدار قطبین.

فرهنگ فارسی

دایر. عظیمه فلک

پیشنهاد کاربران

بپرس