استوار هیکل

لغت نامه دهخدا

استوارهیکل. [ اُ ت ُ هََ / هَِ ک َ ] ( ص مرکب ) که تن قوی و ستبر دارد: ناقة مضبرة؛ ماده شتر استوارهیکل. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

که تن قوی دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس