استوار هوشنگ

دانشنامه آزاد فارسی

اُستوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-1394ش)
اُستوار، هوشنگ
آهنگ ساز ایرانی، نوازندۀ پیانو، و مدرّس آهنگ سازی. در کودکی نزد پدر با موسیقی ایرانی و نوازندگی سنتور و پیانو آشنا شد و موسیقی کلاسیک را نزد آدام شیمکویچ آغاز کرد. بعد از اخذ درجۀ عالی و دیپلم آهنگ سازی از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، بلژیک، و چند سال اقامت در پاریس، در ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و تدریس در هنرستان را آغاز کرد. ویژگی های شاخص او در مقام موسیقی دان و مدرّس موجب شد که دانش آموختگانش از مشهورترین آهنگ سازان دهه های ۱۳۵۰ به بعد شوند. او در هنرستان عالی موسیقی و گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می کرد. با این همه، آثار ارکسترال او خیلی کم اجرا شدند و کمتر به گوش دوستداران موسیقی رسیدند. بخشی از آثار او در اروپا و یکی دو قطعۀ آن، در دهۀ ۱۳۵۰، در تالار وحدت (تالار رودکی) اجرا شد و یکی از آثارش نیز در ۱۹۷۴ به کوشش علی رهبری در نورنبرگ ضبط شد. از ۱۳۶۵ همراه همسرش فریده بهبود، پیانونواز ایرانی، در فرانسه اقامت گزید و در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت. آثار استوار، که دربرگیرندۀ آثار ارکسترال، پیانویی، و با کلام است، منتشر نشده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس