استوار رای

لغت نامه دهخدا

استواررأی. [ اُ ت ُ رَءْی ْ ] ( ص مرکب ) استوارخرد. بَهْزَر. محصدالرأی. ( منتهی الارب ).

استوار خرد

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید