[ویکی فقه] مسخره کردن خدا بدان معنا می تواند باشد که خدا پاسخ تمسخر مسخره کنندگان را خواهد داد و یا آنکه موقعیتی برای چنین مسخره کنندگانی پیش خواهد آورد که آنان مورد تمسخر دیگران قرار گیرند.
در همین راستا به بررسی یکی از آیات ناظر به تمسخر خدا می پردازیم.از آن جا که منافقان به خدا و ارزش های الهی ایمان واقعی نداشتند، نمی توانستند از ایمان مؤمنان واقعی و فداکاری هاشان در راه خدا، تصور درستی داشته باشند؛ لذا تلاش و فداکاری آنان را به تمسخر می گرفتند.
← بررسی آیه ۷۹ سوره توبه
بنابر این خدای متعال این عیب جویی منافقان را تقبیح کرده است. منافقانی که هر کار مثبتی را با وصله های نامناسبی تحقیر کرده، و بد جلوه می دهند. تا هم مردم را در انجام کارهای نیک دلسرد سازند، و هم تخم بدبینی و سوء ظن را در افکار عمومی بپاشند، تا به این وسیله مؤمنان را از تعاون و فعالیت های مفید و سازنده اجتماعی باز دارند. وقتی که مؤمنان از روی صداقت و عقیده صدقه ای می دادند آنان را به ریاکاری متهم می کردند و بر فقرا نیز فقر و پاک دامنی شان عیب می گرفتند.قرآن کریم قاطعانه این برخورد غیر انسانی آنها را نکوهش می کند، و مسلمانان را از آن آگاه می سازد، تا تحت تأثیر این گونه القائات سوء قرار نگیرند. و منافقان نیز بدانند که با این نوع برخوردها ره به جایی نخواهند برد.
مراد از تمسخر خداوند
در ادامه آیه، قرآن می فرماید: «سخر الله منهم» (خداوند آنها را مسخره می کند). مسخره کردن خداوند به این معنا نیست که خداوند اعمالی همانند آنان انجام می دهد، بلکه همان گونه که مفسران گفته اند: منظور این است که مجازات استهزاکنندگان را به آنها خواهد داد؛ چراکه توهین به مؤمن برای ایمانش در حقیقت، توهین به خداست؛ زیرا ایمان همان رابطه و پیوند محکمی است که بین مؤمن و خدای تعالی استوار گردیده، این جا است که دشمنی با او به جهت ایمان و عملش، دشمنی با خدا محسوب می شود. به بیان دیگر، خدا آنان را مسخره خواهد کرد، به این معناست که خدا کیفر مسخره کردن آنان را خواهد داد و در قیامت موقعیتی پیش خواهد آورد که این منافقان مورد مسخره مسلمانان باشند و مؤمنان آنان را مسخره کنند و بر آنان بخندند.
در همین راستا به بررسی یکی از آیات ناظر به تمسخر خدا می پردازیم.از آن جا که منافقان به خدا و ارزش های الهی ایمان واقعی نداشتند، نمی توانستند از ایمان مؤمنان واقعی و فداکاری هاشان در راه خدا، تصور درستی داشته باشند؛ لذا تلاش و فداکاری آنان را به تمسخر می گرفتند.
← بررسی آیه ۷۹ سوره توبه
بنابر این خدای متعال این عیب جویی منافقان را تقبیح کرده است. منافقانی که هر کار مثبتی را با وصله های نامناسبی تحقیر کرده، و بد جلوه می دهند. تا هم مردم را در انجام کارهای نیک دلسرد سازند، و هم تخم بدبینی و سوء ظن را در افکار عمومی بپاشند، تا به این وسیله مؤمنان را از تعاون و فعالیت های مفید و سازنده اجتماعی باز دارند. وقتی که مؤمنان از روی صداقت و عقیده صدقه ای می دادند آنان را به ریاکاری متهم می کردند و بر فقرا نیز فقر و پاک دامنی شان عیب می گرفتند.قرآن کریم قاطعانه این برخورد غیر انسانی آنها را نکوهش می کند، و مسلمانان را از آن آگاه می سازد، تا تحت تأثیر این گونه القائات سوء قرار نگیرند. و منافقان نیز بدانند که با این نوع برخوردها ره به جایی نخواهند برد.
مراد از تمسخر خداوند
در ادامه آیه، قرآن می فرماید: «سخر الله منهم» (خداوند آنها را مسخره می کند). مسخره کردن خداوند به این معنا نیست که خداوند اعمالی همانند آنان انجام می دهد، بلکه همان گونه که مفسران گفته اند: منظور این است که مجازات استهزاکنندگان را به آنها خواهد داد؛ چراکه توهین به مؤمن برای ایمانش در حقیقت، توهین به خداست؛ زیرا ایمان همان رابطه و پیوند محکمی است که بین مؤمن و خدای تعالی استوار گردیده، این جا است که دشمنی با او به جهت ایمان و عملش، دشمنی با خدا محسوب می شود. به بیان دیگر، خدا آنان را مسخره خواهد کرد، به این معناست که خدا کیفر مسخره کردن آنان را خواهد داد و در قیامت موقعیتی پیش خواهد آورد که این منافقان مورد مسخره مسلمانان باشند و مؤمنان آنان را مسخره کنند و بر آنان بخندند.
wikifeqh: چگونگی_استهزای_مشرکان
[ویکی فقه] استهزای مشرکان (قرآن). این مقاله درباره استهزاگران بحث می کند. در این قسم استهزای مشرکان و مکذبان بررسی شده و در این زمینه به آیاتی از قرآن کریم اشاره می شود.
از جمله استهزاگران، استهزای مشرکان است که در ذیل مورد بررسی قرار می گیرد.
← مشرکان
استهزاگران؛استهزای کافران؛استهزای منافقان؛استهزای مشرکان؛استهزای یهود.
از جمله استهزاگران، استهزای مشرکان است که در ذیل مورد بررسی قرار می گیرد.
← مشرکان
استهزاگران؛استهزای کافران؛استهزای منافقان؛استهزای مشرکان؛استهزای یهود.
wikifeqh: استهزای_مشرکان_(قرآن)